Skip to content
جراحی زیبایی پستان -لاویا استور

3 عمل جراحی زیبایی پستان(افزایش سایز پستان، ترمیم پستان، ترمیم نوک پستان)

در مقاله‌ی پیشین، انواع عمل‌های جراحی زیبایی پستان را نام بردیم، درمورد آناتومی و ساختار طبیعی پستان و به تفضیل در مورد دو عمل زیبایی (کاهش سایز پستان و لیفت پستان) صحبت کردیم. در این مقاله به سه عمل جراحی زیبایی سینه‌ی دیگر می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

همانطور که در مقاله‌ی پیشین بحث شد، 5 نوع عمل جراحی زیبایی پستان وجود دارد که عبارتند از:

  • عمل جراحی افزایش سایز پستان (پروتز پستان)
  • عمل جراحی کاهش سایز پستان
  • لیفت (بالا کشیدن) پستان (mastopexy)
  • عمل جراحی ترمیم پستان
  • عمل جراحی ترمیم آرئول و نوک پستان

عمل جراحی افزایش سایز پستان:

در این عمل جراحی سینه، با استفاده از انواع پروتز سینه سایز پستان را افزایش می‌دهند. نوع برش‌هایی که روی بافت پستان می‌زنند، شخص به شخص متفاوت است چرا که هیچ برشی برای همه افراد بهترین برش نیست.

اما معمولا سه نوع برش مورد استفاده قرار می‌گیرد شامل:

  1. برش زیر پستانی (inframammary)
  2. برش در اطراف هاله پستان (peri-areolar)
  3. و برش زیر بغلی

در این عمل جراحی از پروتزهایی استفاده می‌شود که اغلب یا از جنس سیلیکون هستند و یا از سالین پر شده‌اند. پروتزها بر اساس شکل و سایزشان، به انواع مختلفی تقسیم‌بندی می‌شوند. امروزه جراحان زیبایی از انواعی از پروتزهای سینه استفاده می‌کنند که علاوه بر زیبایی و عملکرد بهتر و طولانی‌تر، حساسیت بافتی برای بیمار نداشته باشد.

پروتزها به طور معمول در سه موقعیت کاشته می‌شوند:

کاشت پروتز پستان- کاپ قاعدگی لاویا

  • زیر عضله‌ای (submuscular): در این حالت، پروتز را در زیر عضله‌ی پککتورالیس بزرگ (عضله‌ی سطح قفسه سینه) قرار می‌دهند، این موقعیت در افرادی استفاده می‌شود که بافت پستانی کافی برای حمایت و احاطه کردن پروتز ندارند.
  • زیر غده‌ای (subglandular): در این حالت، پروتز را در عمق غدد پستانی اما روی عضلات قفسه سینه قرار می‌دهند.
  • ساب فاسیال (subfacial): پروتز را در زیر فاسیای عضله‌ی پکتورالیس بزرگ قرار می‌دهند.

عوارض عمل جراحی افزایش سایز پستان:

این عمل نیز مانند تمام عمل‌های جراحی دیگر، عوارضی دارد. علاوه بر عوارض زودرس بعد از عمل مثل عفونت (در اثر عدم رعایت بهداشت کافی در منز بعد از عمل)، ممکن است بیمار دچار عارضه‌ای به نام لنفوما (نوعی سرطان سیستم لنفاوی بدن) شود.

این عارضه بصورت دیررس در حدود 7 تا 8 سال بعد از عمل جراحی و در 1 مورد از هر 3000 مورد ممکن است اتفاق بیافتد. لنفوم در کسانی که جراحی زیبایی پستان کرده اند ممکن است به صورت درد ناگهانی در پستان یا تجمع سروما (seroma) (مایع شفاف زیر پوست موضع عمل جراحی ) بروز پیدا کند.

راه درمان این عارضه، تخلیه پروتز و برداشت بافت پستان و استفاده از داروهای خاص برای درمان لنفوما است. اما خبر خوب این که، درصورتی که این عارضه سریع تشخیص داده شود، خیلی خوب به درمان پاسخ داده و کیفیت زندگی فرد بالا می‌ماند.

عمل جراحی ترمیم پستان:

عمل جراحی ترمیم سینه در افرادی انجام می‌شود که مبتلا به سرطان بوده‌اند یا بافت پستان آن‌ها دچار تروما و ضربه شده است. ترمیم پستان می‌تواند به صورت فوری (در حین عمل جراحی برداشت پستان (ماستکتومی) در بیمار سرطانی) یا به صورت تاخیری (مدتی بعد از عمل جراحی برداشت پستان) انجام شود. هر یک از این دو نوع عمل، مزیت‌ها و معایب خود را دارند که در ذیل به آن می پردازیم:

  • ترمیم فوری پستان:

    مزیت‌ها: به طور کلی بهترین نتیجه زیبایی شناختی را دارد، در صورت توصیه پزشک انکولوژیست (متخصص سرطان شناسی) ممکن است نوک سینه را حفظ کند، نیازی به ایجاد پوست اضافی ندارد، بافت‌ها در اثر اسکار آسیب نمی‌بینند.
    معایب: ارزیابی زنده ماندن پوست ممکن است به خطر بیافتد، زمان جراحی طولانی‌تر است و زمان کمتری برای بیمار برای بررسی گزینه‌های جراحی وجود دارد.

  • ترمیم تاخیری پستان:

    مزیت‌ها: زمان بیشتر برای بیماران جهت بحث و فکر کردن در مورد گزینه‌های جراحی وجود دارد، بهترین روش برای بیمارانی است که نمی‌توانند یا تمایلی به بازسازی فوری ندارند، برای بیمارانی بهتر است که ممکن است تحت رادیوتراپی قرار بگیرند و یا درمان انکولوژیک پس از جراحی نامشخص باشد، در صورت لزوم، گزینه جراحی ترمیمی طرف مقابل (یعنی سرطان پستان طرف مقابل) را نیز ارائه می‌دهد.
    معایب: از دست دادن پوست، حجم، حاشیه جانبی سینه و نشانه‌های طبیعی، از جمله چین خوردگی زیر پستان (جراحی را چالش برانگیزتر می‌کند)، برداشتن پوست تابیده/زخم‌دار و عوارض مربوط به ترمیم زخم، از جمله خطرات شکست ترمیم محسوب می‌شود، به احتمال زیاد (نسبت به روش ترمیم فوری) نیاز به مراحل بیشتری برای تکمیل شدن دارد.

پروتزهایی که برای ترمیم بافت پستان استفاده می‌شوند ممکن است از جنس آلوپلاستیک (مصنوعی و ساخته دست بشر) باشند و یا از جنس اتوژنیک (از جنس بدن و بافت های بدن خود بیمار) باشند. برای ساخت پروتزها از جنس بافت بدن بیمار، جراحان با توجه به سایز ماهیچه‌ها و بدن فرد، از عضلاتی مانند عضله‌ی پشتی بزرگ (لاتسیموس دورسی) یا از عضلات شکمی (عضله‌ی راست شکمی یا عضله‌ی اپیگاستر تحتانی عمقی) استفاده می‌کنند.

پروتزسینه--سایت-لاویا

پروتزپستان-لاویا

عمل جراحی ترمیم نوک پستان و هاله اطراف آن (آرئول):

ترمیم و بازسازی نوک پستان معمولاً به عنوان آخرین مرحله و زمانی انجام می‌شود که بیمار از ایجاد سایز اصلی سینه راضی باشد. بازسازی را می‌توان با بی‌حسی موضعی انجام داد زیرا در بسیاری از زنان به دنبال ماستکتومی یا استفاده از پروتز‌های سینه، حس پوستی ناحیه نوک پستان آن‌ها کاهش یافته است.

ترمیم نوک پستان را می‌توان با روش‌های مختلفی از جمله فلپ (flap)، پیوند یا خالکوبی سه بعدی انجام داد. همانطور که می‌بینید (تصویر1)، شکل E نشان دهنده‌ی فلپ اسکیت (skate) با بسته شدن اولیه محل اهدا کننده، و شکل F استفاده از بافت پیوندی یا گرفت (graft) را نشان می‌دهد.

بازسازی-نوک-پستان-کاپ قاعدگی لاویا

عمل جراحی بازسازی ارئول (هاله اطراف نوک پستان)، معمولا بعد از ترمیم خود پستان و نوک پستان، نیز از طریق دو روش تتو یا graftهای پوستی انجام می‌شود.
بازسازی نوک پستان و آرئول-768x

تصویر2: انواع روش های بازسازی نوک پستان

در این مقاله، به انواع عمل ‌های جراحی ترمیمی پستان و جراحی زیبایی سینه پرداختیم. در صورتی که متقاضی تغییر سایز یا ترمیم شکل بافت پستان خود هستید، باید به پزشک متخصص جراحی (فوق تخصص جراحی‌های زیبایی) مراجعه کنید. پزشک متخصص با توجه به فیزیولوژی بدن شما و درخواست‌های شما از ایشان، نوع پروتز و روش مطلوب جراحی را، برای حصول بهترین نتیجه و رضایت شخصی شما، انتخاب می‌کند.

سلامتی همیشگی شما، آرزوی ماست: تیم لاویا